Bitwa pod Wizną to jeden z najbardziej heroicznych epizodów polskiej wojny obronnej 1939 roku. Obrona Wizny rozegrała się 83 lata temu, w dniach 7-10 września 1939 r. podczas niemieckiej inwazji na Polskę.
Około 720 żołnierzy Wojska Polskiego pod dowództwem kpt. Władysława Raginisa przez cztery dni stawiało opór liczącej 32–42 tys. osób niemieckiej armii, dowodzonej przez gen. Heinza Guderiana. Niemcy przewyższali Polaków nie tylko pod względem liczebnym, ale i technicznym. Polacy byli wyposażeni w jedną rusznicę przeciwpancerną, ponadto dysponowali sześcioma działami i kilkudziesięcioma karabinami. Niemcy, wsparci dwiema dywizjami pancernymi i brygadą zmotoryzowaną, mogli też liczyć na pomoc z powietrza.
Mural przedstawiający kpt. Władysława Raginisa. Wizna. Fot. Twitter @PL1918ENG
Mural przedstawiający obrońców Wizny. Fot. Wikimedia Commons/Arkadiusz Zarzecki
Grób kpt. Władysława Raginisa k. Góry Strękowej. Fot. Wikimedia Commons/ Hiuppo
10 września 1939 r. dowodzący obroną Wizny kpt. Władysław Raginis, który złożył przysięgę, że nie odda swej pozycji żywy, w akcie rozpaczy popełnił samobójstwo, rozrywając się granatem. W 2011 r. przeprowadzono ekshumację jego szczątków i w tym samym roku pochowano je w ruinach schronu dowodzenia na Górze Strękowej, gdzie poległ. Pomimo porażki obrona Wizny opóźniła marsz wojsk niemieckich w głąb kraju i umożliwiła wycofanie się wielu polskim żołnierzom w stronę Warszawy.
Źródło: muzeum1939.pl
