Dokładnie 108 lat temu, 22 października 1914 r., z inicjatywy Józefa Piłsudskiego powołano tajną niepodległościową organizację pod nazwą Polska Organizacja Wojskowa. Przez szeregi POW przeszło ok. 30 tys. osób, z których wiele odegrało znaczącą rolę w tworzeniu Wojska Polskiego po 1918 r.
Polska Organizacja Wojskowa powstała w Warszawie w wyniku połączenia działających w Królestwie Polskim konspiracyjnych grup Polskich Drużyn Strzeleckich i Związku Walki Czynnej w celu walki z rosyjskim zaborcą. Przez cały okres swego istnienia organizacja uznawała polityczne i wojskowe zwierzchnictwo Józefa Piłsudskiego, który był komendantem głównym POW.
Po kryzysie przysięgowym i aresztowaniu Piłsudskiego, jesienią 1917 komendantem głównym POW został najstarszy stopniem spośród pozostałych na wolności oficerów I Brygady, płk Edward Śmigły-Rydz. Członkowie POW, brali udział w walkach o Lwów, przejmowali władzę w Galicji i rozbrajali wojska okupacyjne w Królestwie Polskim, brali udział w licznych akcjach zbrojnych i zajęli kontrolowany przez Radę Regencyjną Lublin na rzecz Tymczasowego Rządu Ludowy Republiki Polskiej.
Komenda Naczelna POW 1917 (fot. wikipedia.org)
Źródło: IPN/bliskopolski.pl
