8 stycznia ostatni żyjący Cichociemny — major Aleksander Tarnawski ps. Upłaz obchodziłby swoje 102. urodziny. Był jednym z 316. Cichociemnych, którzy oddali skok do okupowanej Polski. Jako oficer Armii Krajowej został przydzielony do oddziałów partyzanckich na Nowogródczyźnie.

Po wybuchu II Wojny Światowej 26 października 1939 roku przekroczył wraz z innymi uchodźcami wojennymi granicę polsko-węgierską, przedostał się do Francji gdzie rozpoczął służbę w 1. Dywizji Grenadierów. Po upadku Republiki Francuskiej ewakuował się do Wielkiej Brytanii i został skierowany do Szkoły Podchorążych Broni Pancernej w Crawford.

Zgłosił się do służby w Armii Krajowej. Po konspiracyjnym przeszkoleniu w dywersji i broni pancernej oraz odbyciu stażu w oddziałach brytyjskich został przetransportowany do Głównej Bazy Przerzutowej w Brindisi we Włoszech. Zrzutu do Polski dokonano w nocy z 16 na 17 kwietnia 1944 roku w ramach operacji „Weller 12”. Desantowanie Cichociemnych odbyło się na placówkę odbiorczą „Kanapa”, położoną koło wsi Baniocha koło Góry Kalwarii pod Warszawą.

Ilustracja

Aleksander Tarnawski (ze zbiorów Narodowego Archiwum Cyfrowego)

Po desancie do Polski Upłaz działał m.in. w okręgu AK Nowogródek, gdzie komendantem Zgrupowania Zachód Okręgu Nowogródek AK był kapitan Jan Piwnik „Ponury”. W tym czasie objął dowództwo plutonu dyspozycyjnego oraz został instruktorem dywersji i sabotażu. W tym czasie organizował i szkolił patrole dywersyjne, prowadził działania dywersyjne na szlakach komunikacyjnych, produkował materiały wybuchowe i miny. Od lipca 1944 roku dowodził specjalną kompanią szturmową w VII batalionie, 77 pułku piechoty AK.

Po zajęciu Okręgu Nowogródek AK przez wojska radzieckie i pozyskaniu informacji o rozbrajaniu Armii Krajowej w rejonie Wilna przez żołnierzy NKWD podjęto decyzję o wycofaniu się pod Warszawę w grupie oficerów z III i VII batalionu. Aleksander Tarnawski przedostał się z Grodna przez Białystok, do Lublina i dalej do Otwocka.

Za swoją służbę mjr Aleksander Tarnawski został między innymi odznaczony czterokrotnie – Krzyżem Walecznych. Uhonorowano go również Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Po zakończeniu wojny w okresie 1947–1949 studiował na Wydziale Chemicznym Politechniki Śląskiej. Studia te ukończył z tytułem magistra inżyniera chemika.

Aleksander Tarnawski został patronem specjalnej jednostki wojskowej GROM. 7 września 2014 r., w wieku 93 lat, wykonał w tandemie spadochronowym skok z żołnierzami jednostki GROM. W 2016 r. ukazał się wywiad rzeka z Tarnawskim pt. „Ostatni. Historia cichociemnego Aleksandra Tarnawskiego, pseudonim Upłaz”. W 2018 r. otrzymał awans na stopień majora.

W swoim życiu propagował tradycje patriotyczne, szczególnie wśród młodzieży, za co w 2019 r. został uhonorowany Buzdyganem za „przekazywanie następnym pokoleniom, na czym polega ciche bohaterstwo”.

Zmarł ostatni żyjący Cichociemny w Gliwicach 4 marca 2022 r. Miał 101 lat.

Źródło: silentheroes.pl/IPN

Fot. silentheroes.pl

Wysyłam
Ocena czytelników
0 (0 głosów)