159 lat temu, 22 marca 1864 roku, w Wilnie został publicznie powieszony przez Rosjan Konstanty Kalinowski, jeden z przywódców Powstania Styczniowego na terenach Białorusi i Litwy.
Przyszły przywódca powstańców urodził się w majątku Mostowlany na Grodzieńszczyźnie w rodzinie bezrolnej szlachty. Ukończył gimnazjum w Świsłoczy, studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Petersburskiego, aktywnie angażował się w działalność społeczności studenckich i kręgów rewolucyjnych.
Stworzył kółka rewolucyjne w guberniach grodzieńskiej i wileńskiej. W 1862 roku został przewodniczącym Komitetu Powstańczego, który później przekształcił się w Litewski Prowincjonalny Komitet Powstańczy. Powstanie było wspierane przez tak znaczące postacie dla Białorusi, jak Franciszek Bohuszewicz, Wincenty Dunin-Marcinkiewicz czy Napoleon Orda.
W latach 1862-1863 nadzorował wydawanie i dystrybucję pisma skierowanego do chłopów „Mużyckaja Prauda”. Była to pierwsza nielegalna gazeta rewolucyjna wydawana w języku białoruskim. Pod pseudonimem Jaśko, gospodarz spod Wilna pisał apele do miejscowej ludności (pisane białoruską łacinką).
Kalinowski prowadził powstańców aż do jego aresztowania. Skazany na śmierć, zostawił swój testament – “Listy spod szubienicy”. Został stracony w Wilnie 22 marca 1864 r.
Źródło: wb24.org
Grafika: Canva/Pinterest/Wikimedia Commons
