W okresie dwudziestolecia międzywojennego działał w Grodnie Teatr Miejski im. Elizy Orzeszkowej. Przedstawienia teatralne w mieście obywały się w miarę regularnie, zapewniając mieszkańcom nie tylko rozrywkę, ale i możliwość przeżywania emocji, wrażeń estetycznych oraz podziwiania największych gwiazd tamtego okresu.
Fragment przedstawienia “Cudzik i S-ka” Stefana Kiedrzyńskiego (1939 r.)
Scena zbiorowa ze sztuki “Człowiek za burtą”. Występują: Wacław Ścibor, Irena Horecka (1939 r.)
Scena z drugiego aktu. “Damy i huzary” Aleksandra Fredry. Widoczni od lewej: Władysław Osto-Suski (kapelan), Iwanicki (porucznik), Stanisław Bryliński (major), Marian Bogusławski (rotmistrz)
Scena zbiorowa ze sztuki “Jan” Laszlo Bus Feketego. Widoczni m.in. od lewej: Stanisław Bryliński (hr. Albert Mariassy), Adam Bystrzyński (Jan), Nuna Młodziejewska-Szczurkiewiczowa (hrabina Cecylia Mariassy), Aleksandra Królikowska (Klara), Adam Rokossowski (hrabia Jerzy)
Jedna ze scen sztuki “Kiedy kobieta kłamie”. Widoczni od lewej: Marian Bogusławski, Wiktor Domański, Elżbieta Łabuńska
Scena zbiorowa ze sztuki “Niezwykły seans”
Aktorka Stanisława Zbyszewska jako Desdemona
Julia Kosowska i Stanisław Smoczyński w jednej ze scen
Scena zbiorowa ze sztuki “Prokurator Hallers” P. Lindau’a. Widoczni od lewej: Piotrowski, Bolesław Orliński, Zofia Skowronowska, Jan Bonecki, Leon Łętowski
Scena zbiorowa ze sztuki “Subretka” Jacquesa Devala. Widoczni od lewej: Stefania Gintel (Francoise), Adam Rokossowski (lokaj Jorris), Wiktor Domański (Eryk)
“Wesele” Stanisława Wyspiańskiego. Na pierwszym planie w środku widoczni Julia Kosowska i Stanisław Smoczyński
Gmach Teatru im. Elizy Orzeszkowej w Grodnie
Siedzibą teatru był budynek, który powstał w 1772 roku na polecenie podskarbiego litewskiego Antoniego Tyzenhauza. W okresie międzywojennym placówce patronowała Eliza Orzeszkowa, która znała teatr ze swych lat młodzieńczych, kiedy oglądała przedstawienia polskich zespołów teatralnych, odwiedzających Grodno. Po II wojnie światowej budynek zajęła scena Teatru Dramatycznego, a od 1984 r. mieści się w tym miejscu siedziba, znanego także poza granicami Białorusi, grodzieńskiego Teatru Lalek.
Fotografie pochodzą z Narodowego Archiwum Cyfrowego
