W tym roku przypada 130. rocznica urodzin oraz 101. rocznica śmierci gen. Józefa Bułak-Bałachowicza, bohatera walk o wolność dwóch narodów – polskiego i białoruskiego – zastępcy dowódcy białoruskiej formacji walczącej u boku Wojska Polskiego przeciwko bolszewikom w 1920 roku. Z tej okazji Białorusini z klubu rekonstrukcji historycznej “Invictus 1863” uczcili pamięć generała, stawiając znicze w miejscu jego zabójstwa w Puszczy Białowieskiej oraz na jego grobie w Białowieży.
Józef Bułak-Bałachowicz urodził się 4 września 1894 roku w Skopjewie na Wileńszczyźnie.
Walczył w formacjach wojskowych pod dowództwem swojego brata, Stanisława. Pełnił funkcję dowódcy pułku oraz zastępcy dowódcy oddziału, odznaczając się samodzielną akcją, m.in. pod Bazarem i Chabnem. Później został mianowany zastępcą dowódcy Ludowej Armii Ochotniczej. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 roku, po której awansowany został przez brata do stopnia generała.
Rząd polski, za zasługi w walce z Armią Czerwoną, nadał bałachowcom obywatelstwo polskie, a także zapewnił możliwość zamieszkania i zatrudnienia na terenie Polski. Józef Bułak-Bałachowicz został mianowany generałem brygady. W maju 1921 przybył do Białowieży wraz z bratem i blisko 200-osobową grupą podwładnych. Zamieszkał z rodziną w prywatnym domu Filimona Waszkiewicza na Tropince.
Zginął 11 czerwca 1923 r. w Białowieży w zamachu zorganizowanym przez bojówkę bolszewicką, wymierzonym najprawdopodobniej w jego brata gen. Stanisława Bułak-Bałachowicza.
Przeczytaj również:
Białorusini z klubu “Invictus 1863” upamiętnili Konstantego Kalinowskiego
Zapomniany sojusznik. Gen. Stanisław Bułak-Bałachowicz i jego Armia Ochotnicza
Źródło: wb24.org/facebook/wikipedia/IPN
Polskie media odgrywają ważną rolę w utrzymaniu tożsamości narodowej Polaków na Białorusi. Abyśmy mogli kontynuować naszą misję, potrzebujemy Państwa wsparcia.