Od 1922 do 1926 roku był publicystą, a następnie redaktorem gazety „Rzeczpospolita”.
W 1932 roku ukazała się jego najsłynniejsza powieść „Kariera Nikodema Dyzmy”, która doczekała się kilku adaptacji filmowych, w tym serialu telewizyjnego o tym samym tytule.

Tadeusz Dołęga-Mostowicz (pierwszy z lewej)
Kolejna książka przyniosła mu jeszcze większy rozgłos i spore zyski. “Znachor” to opowieść o warszawskim chirurgu, który po utracie pamięci wyjeżdża na Kresy i zaczyna pomagać biednej ludności jako tytułowy znachor. Jej kontynuacja, “Profesor Wilczur”, ugruntowała Mostowicza jako najpopularniejszego polskiego pisarza dwudziestolecia międzywojennego.

Plakat filmu “Znachor” na podstawie powieści Dołęgi-Mostowicza (1937)
W latach 30. był autorem kilkunastu bardzo poczytnych książek oraz kilku zrealizowanych scenariuszy filmowych.

Twórczość Mostowicza na ekranie (artykuł z tygodnika Światowid 1/1939)
Brał udział w kampanii wrześniowej w stopniu kaprala podchorążego rezerwy. Zginął w Kutach nad rumuńską granicą, prawdopodobnie w czasie walki polskiego patrolu osłonowego, którym dowodził, z sowieckimi żołnierzami.

Nagrobek Tadeusza Dołęgi-Mostowicza na cmentarzu Powązkowskim, 2006
Pierwotnie został pochowany w Kutach 22 września 1939 przez miejscowych Polaków, którzy ufundowali pomnik nagrobny (zawierający z konieczności inskrypcję w języku ukraińskim) i przez lata nim się opiekowali. Jego prochy sprowadzono do Warszawy 24 listopada 1978 i pochowano w katakumbach na Cmentarzu Powązkowskim.
Wb24.org na podst. wikipedia.org, culture.pl
Zdjęcie główne: Wikimedia Commons