Stefan Kwiatkowski – bohaterski dowódca ORP “Gryf”

130 lat temu, 8 listopada 1894 roku, w Koreliczach na Nowogródczyźnie urodził się Stefan Kwiatkowski – komandor podporucznik Polskiej Marynarki Wojennej, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej i kawaler Orderu Virtuti Militari. Poległ pierwszego dnia II wojny światowej na pokładzie stawiacza min „Gryf”, którym dowodził.

Pochodził z polskiej patriotycznej rodziny. W 1915 roku ukończył Kijowską Szkołę Rzeczną, po czym kontynuował naukę w Szkole Junkierskiej, której jednak nie ukończył.

Służba podczas I wojny światowej

W 1918 roku Kwiatkowski dołączył do I Korpusu Polskiego w Rosji, dowodzonego przez generała Józefa Dowbora-Muśnickiego. Służył jako chorąży w Pierwszej Legii Rycerskiej, angażując się w działania na rzecz odzyskania niepodległości przez Polskę.

Udział w wojnie polsko-bolszewickiej

W 1919 roku wstąpił do formującej się Marynarki Wojennej w stopniu podporucznika. Aktywnie uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej. Początkowo pełnił funkcję oficera łącznikowego Flotylli Pińskiej. Od 24 marca 1920 roku dowodził zdobycznym statkiem transportowym „Ataman”, biorąc udział w starciu pod Łomaczami. Później objął dowództwo holownika „Champion”, który musiał zatopić 21 lipca 1920 roku pod Kaczanowiczami podczas odwrotu. W sierpniu tego samego roku dowodził statkiem uzbrojonym „Stefan Batory” w składzie Flotylli Wiślanej. Za wykazane męstwo został 30 sierpnia 1920 roku odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari przez generała Józefa Hallera.

Kariera w II Rzeczypospolitej

W 1922 roku Stefan Kwiatkowski został zweryfikowany w stopniu porucznika marynarki ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 roku. W kolejnych latach pełnił różne funkcje w Marynarce Wojennej, m.in. służył w dowództwie Flotylli Wiślanej, był oficerem kursowym w Oficerskiej Szkole Marynarki Wojennej oraz dowodził ORP „Pomorzanin”. W latach 1928–1930 służył na żaglowcu szkolnym „Iskra” jako oficer nawigacyjny, a następnie zastępca dowódcy, uczestnicząc w trzech rejsach szkoleniowych, w tym na Kubę i do Stanów Zjednoczonych. W 1929 roku awansował do stopnia kapitana marynarki.

Do 1933 roku pełnił funkcję zastępcy dowódcy kontrtorpedowca „Wicher”, biorąc udział m.in. w rejsie na Maderę po marszałka Józefa Piłsudskiego oraz w incydencie gdańskim. 1 stycznia 1935 roku został promowany do stopnia komandora podporucznika. Od maja 1936 do maja 1937 roku dowodził ORP „Wilia”, a następnie do marca 1939 roku służył w Dowództwie Floty.

Dowództwo ORP „Gryf” i śmierć

1 kwietnia 1939 roku Stefan Kwiatkowski objął dowództwo stawiacza min ORP „Gryf”. W obliczu narastającego zagrożenia wojennego przygotowywał okręt do działań bojowych. 1 września 1939 roku, podczas wykonywania planu „Rurka”, „Gryf” został zaatakowany na Zatoce Gdańskiej przez niemieckie bombowce nurkujące Ju 87. Komandor podporucznik Kwiatkowski został śmiertelnie raniony odłamkiem bomby, która wybuchła przy burcie okrętu. Stefan Kwiatkowski został pochowany na cmentarzu w Helu.

Kresowiak

 Polskie media odgrywają ważną rolę w utrzymaniu tożsamości narodowej Polaków na Białorusi. Niestety, z powodu ciągłego niedofinansowania dalsze funkcjonowanie portalu jest poważnie zagrożone. Abyśmy mogli kontynuować naszą misję, potrzebujemy Państwa wsparcia.