204 lata temu, 19 stycznia 1821 roku, w Wilnie urodził się Jan Pilecki – polski lekarz, dziennikarz i działacz społeczny, związany z Druskienikami i Grodnem. Był bliskim przyjacielem Elizy Orzeszkowej.
W latach 1834–1837 Jan Pilecki studiował na Akademii Duchownej, by następnie w 1837 roku rozpocząć naukę w Akademii Medyko-Chirurgicznej w Warszawie, którą ukończył w 1842 roku. Po studiach osiedlił się w Grodnie, gdzie rozpoczął praktykę lekarską. Pracował jako pomocnik wybitnego lekarza, dr. Ksawerego Wolfganga, a od 1845 roku prowadził już własny zakład medyczny.

Grodno w XIX wieku na litografii Napoleona Ordy (źródło: dipp.info.pl)
Rok 1846 był kluczowy w życiu Pileckiego – objął on stanowisko generalnego inspektora zakładu zdrojowego w Druskienikach. To właśnie dzięki jego zaangażowaniu uzdrowisko zyskało na znaczeniu i zaczęło przyciągać kuracjuszy nie tylko z Kresów, ale i z odległych części Polski oraz Europy.

Jan Pilecki, 1878 r. (źródło: polona.pl)
Pilecki dbał nie tylko o zdrowie, ale również o kulturę i dobrobyt mieszkańców Druskienik. W 1846 roku był jednym z inicjatorów budowy murowanego kościoła katolickiego. W 1853 roku, na terenie Parku Zdrojowego, z jego inicjatywy powstał budynek “Foksal”. Obiekt ten był prawdziwym sercem życia kulturalnego miejscowości – mieściły się w nim sala koncertowa, taneczna i bilardowa, restauracja oraz biblioteka.

Druskieniki (fot. Julius Paštukas/wikiwand.com)
Pilecki założył również resursę, teatr, którego został dyrektorem, oraz katolicki dom dobroczynności. Dzięki jego staraniom Druskieniki stały się nie tylko uzdrowiskiem, ale także miejscem tętniącym życiem społecznym i kulturalnym.
Pilecki nie ograniczał się jedynie do działalności medycznej i społecznej. Był aktywnym publicystą, publikującym swoje artykuły w licznych czasopismach. Jego prace dotyczyły zarówno kwestii zdrowotnych, jak i spraw społecznych.
Zmarł 24 września 1878 roku. Został pochowany na cmentarzu w Druskienikach.
Opracował Edward Szymkiewicz