Podczas naprawy kostki brukowej na ulicy Sowieckiej w Grodnie usunięto płytki z kamyczków, które zaznaczały kontury zniszczonego dominikańskiego kościoła z XVII wieku. Świątynia została zburzona przez władze rosyjskie w 1875 roku „aby uniknąć zgorszenia wśród miejscowej ludności”, a z całego kompleksu przetrwał jedynie budynek klasztoru.

Po interwencji jednego z mieszkańców na miejsce przybyli pracownicy komunalni, urzędnicy z miejskiego komitetu wykonawczego oraz specjaliści z Uniwersytetu im. Janki Kupały. W efekcie obiecano wkrótce odtworzyć kontury utraconego zabytku architektury z tego samego materiału.

Zespół klasztorny dominikanów w Grodnie został ufundowany w 1632 roku dzięki staraniom wojewody mścisławskiego Fryderyka Sapiehy i jego żony Krystyny z Pociejów Sapieżyny. Wtedy król Zygmunt III Waza potwierdził nadanie fundacji dominikanom grodzieńskim, a 22 maja 1633 roku jego syn, Władysław IV, osobiście i uroczyście wprowadził zakonników do ich siedziby oraz kościoła.

Cyfrowa rekonstrukcja kościoła i klasztoru dominikanów w Grodnie (źródło: radzima.org/E. Asnareuski)

Pierwszy kościół, będący przebudowaną murowaną kamienicą, został zastąpiony nową barokową świątynią, zbudowaną w latach 1696–1708. Świątynia została wzniesiona w stylu klasycyzującego baroku, charakterystycznego dla warszawskiej architektury przełomu XVII i XVIII wieku. Zdaniem wielu badaczy sztuki sugeruje to, że autorem projektu mógł być Józef Piola, który zaprojektował podobny kościół paulinów w Warszawie.

Dawny klasztor dominikanów w Grodnie (fot. A.Kostichev/wikipedia.org)

W 1865 roku, w ramach represji po powstaniu styczniowym, władze carskie zamknęły kościół, który w 1874 roku został zburzony. Z całego kompleksu przetrwał jedynie budynek klasztoru.

Źródło: wb24.org, t.me/spadczyna

Wysyłam
Ocena czytelników
4,33 (3 głosów)