199 lat temu (1826) urodził się Aleksander Walicki – wybitny polski publicysta, literat, księgarz, bibliotekarz i purysta językowy związany z Mińskiem. Od wczesnego dzieciństwa był bliskim przyjacielem Stanisława Moniuszki, a także napisał pierwszą biografię tego wybitnego kompozytora.

Aleksander Walicki urodził się 27 stycznia 1826 roku w Wilnie, w rodzinie Ferdynanda i Teresy z domu Wysockiej. Miał dwoje rodzeństwa: Bronisława i Zofię zamężną Sawicką. Od najmłodszych lat wykazywał talent muzyczny i wokalny. Uczęszczał do szkół w Słucku (obecnie na Białorusi), gdzie nawiązał współpracę z Ignacym Reutem, znanym nauczycielem muzyki i skrzypkiem. Studiował filologię na Uniwersytecie Charkowskim, jednocześnie doskonaląc grę na skrzypcach.

Mińsk w XIX wieku na obrazie Napoleona Ordy

W 1847 przerwał studia i powrócił na Litwę, gdzie na Uniwersytecie Wileńskim uzyskał tytuł magistra filozofii oraz kształcił się wokalnie u J.A. Bonoldiego.

Podjął pracę jako księgarz u G.A. Gebethnera, a następnie był właścicielem księgarni w Mińsku. Brał udział w powstaniu styczniowym, czego konsekwencją była konfiskata domu i zsyłka do Tambowa. Księgarnię przejęła jego siostra Zofia.

Aleksander Walicki

Po powrocie do kraju w 1867 roku osiedlił się w Warszawie, gdzie pracował jako krytyk muzyczny w “Kurierze Warszawskim” oraz publikował w “Kurierze Codziennym” i “Tygodniku Ilustrowanym”.

Walicki był bliskim przyjacielem kompozytora Stanisława Moniuszki od wczesnego dzieciństwa. W 1873 roku opublikował pierwszą biografię tego wybitnego artysty.

Jako purysta językowy, Walicki angażował się w ochronę i promocję poprawności języka polskiego. Jego praca “Błędy nasze w mowie i piśmie, ku szkodzie języka polskiego popełniane” stanowiła ważny wkład w rozwój kultury języka polskiego.

Kresowiak

Wysyłam
Ocena czytelników
0 (0 głosów)