141 lat temu, w majątku Wymno na Witebszczyźnie urodził się Wacław Okulicz-Kozaryn – jeden z pierwszych zapaśników w Polsce, olimpijczyk z Paryża (1924).
Urodził się w rodzinie Ignacego i Marii z Żarako-Żarakowskich. W 1903 roku ukończył szkołę realną w Wielkich Łukach, gdzie po raz pierwszy zetknął się ze sportem, uprawiając m.in. łyżwiarstwo, jazdę konną, gimnastykę, pływanie i wioślarstwo.
Wacław Okulicz-Kozaryn (źródło: gazeta.policja.pl)
Po przyjeździe do Warszawy w 1918 roku rozpoczął regularne treningi zapaśnicze pod okiem Władysława Pytlasińskiego, uznawanego za ojca polskiego zapaśnictwa. Trenował w Klubie Piaskowskiego przy ul. Twardej, a następnie w IV gnieździe “Sokoła” na Dynasach. W 1922 roku dołączył do Polskiego Towarzystwa Atletycznego, gdzie kontynuował karierę zawodniczą do 1927 roku, reprezentując również YMCA i stołeczną “Legię”.
źródło: gazeta.policja.pl
W 1923 roku zdobył tytuł mistrza Polski w wadze średniej. Rok później reprezentował Polskę na igrzyskach olimpijskich w Paryżu, gdzie zajął 7. miejsce w kategorii średniej w stylu klasycznym.
Wacław Okulicz-Kozaryn na Olimpiadzie w Paryżu (1924)
Po zakończeniu kariery sportowej pracował jako dozorca. Warto jednak zauważyć, że niektóre źródła wskazują, iż pełnił funkcję przodownika w Policji Państwowej, co mogło zostać pominięte w oficjalnych biogramach z powodów politycznych.
Grób Wacława Okulicz-Kozaryna na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (fot. wikipedia.org)
Wacław Okulicz-Kozaryn zmarł 14 kwietnia 1974 roku w Warszawie. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.
Kresowiak
