95 lat temu, 30 kwietnia 1930 roku, w Grodnie urodził się Marek Skwarnicki – wybitny poeta, prozaik, publicysta i tłumacz. Znany był także jako przyjaciel i współpracownik papieża Jana Pawła II.
W czasie wojny mieszkał w Warszawie, należał do Szarych Szeregów, a po upadku powstania warszawskiego trafił z matką do obozu w Mauthausen. Po wojnie zdał maturę w Szczecinie, studiował bibliotekoznawstwo na Uniwersytecie Warszawskim, ale z powodów politycznych nie mógł kontynuować studiów magisterskich.
Marek Skwarnicki
Debiutował w 1951 r. w Tygodniku Powszechnym artykułem „O optymizmie wiary”. W 1956 opublikował swoje pierwsze wiersze, a w latach 1958–1989 był członkiem redakcji pisma. Współpracował także z miesięcznikami Znak i Więź, używając licznych pseudonimów, m.in. Spodek.
W latach 60. poznał metropolitę krakowskiego Karola Wojtyłę, podejmując się współpracy przy publikowaniu jego poezji i towarzysząc mu później w papieskich podróżach jako akredytowany dziennikarz. Twórczość Skwarnickiego to połączenie religijnej refleksji, obserwacji codzienności i głębokiego humanizmu. Otrzymał wiele nagród literackich, w tym Nagrodę Fundacji Kościelskich i Nagrodę Krakowska Książka Miesiąca.
Zmarł 12 marca 2013 roku w Krakowie, mieście, z którym był związany przez większość życia.
Kresowiak
fot. adamwalanus.pl
