Dokładnie 90 lat temu, w Brześciu nad Bugiem, urodził się Edmund Paziewski – jeden z najwybitniejszych polskich chodziarzy, wielokrotny mistrz kraju i reprezentant Polski na arenie międzynarodowej.
Początkowo, jeszcze przed przygodą z chodem sportowym, Paziewski trenował gimnastykę, co pomogło mu rozwinąć wszechstronną sprawność fizyczną. Od 1961 roku skoncentrował się jednak na chodzie, szybko stając się mistrzem kraju. W latach 1966, 1968 i 1969 zdobył złote medale mistrzostw Polski na 20 km, wcześniej plasując się na podium czterokrotnie.
Edmund Paziewski (w środku), lata 60. XX wieku (fot. „Świat Chodu Sportowego”, tom IV)
W 1966 roku wywalczył mistrzostwo w Poznaniu, a dwa lata później powtórzył sukces w Zielonej Górze i Krakowie, potwierdzając swoją dominację w chodzie sportowym. Od lat 60. wraz z kolegami z Konradii Gdańsk — m.in. z Jerzym Hausleberem — tworzył potęgę chodziarską na polskim Wybrzeżu.
Paziewski startował także na arenie międzynarodowej. W mistrzostwach Europy w Budapeszcie w 1966 roku zajął 17. miejsce na dystansie 20 km, a trzy lata później w Atenach powtórzył ten wynik i zajął 11. miejsce na dystansie 50 km .
Edmund Paziewski (fot. facebook.com/lekkoatletyka.polska)
W październiku 1969 roku w Sopocie ustanowił rekord Polski na 50 000 m (4 godz. 33 min. 32,8 s). Jego najlepsze wyniki to także biegi na 10 i 20 kilometrów, które osiągnął podczas specjalistycznych zawodów w Gdańsku i Sztumie.
Po zakończeniu kariery zawodniczej, Paziewski pozostał związany z lekkoatletyką jako trener i mentor dla młodych adeptów chodu, przekazując im doświadczenie i wiedzę zdobyte na bieżni. Zmarł 20 listopada 2010 roku w Gdańsku — mieście, z którym był związany przez większość życia.
WB
