Відовішча, якога Еўропа ніколі больш не бачыла – напісаў брытанскі гісторык праф. Норман Дэвіс.
102 гады таму, 31 жніўня 1920 года, пад Камаровам адбылася сутычка польскай кавалерыі з 1-й коннай арміяй Сямёна Будзёнага, савецкага камандуючага, пазней Маршала Савецкага Саюза. Гэта была адзіная такая бітва ў ХХ стагоддзі. Конная бітва ў стылi трылогii Сянкевiча, як у XVII cт. падчас паходаў стотысячных армій з выкарыстаннем усіх наяўных відаў узброеных сіл.
Генерал Юліюш Руммель
Пасля адступлення са Львова чырвоная кавалерыя вырашыла шукаць свайго ваеннага шчасця пад Замосцем.
Кульмінацыя кавалерыі наступіла, калі кавалерыя пад камандаваннем Юліуша Руммеля, ураджэнца Гродна (цяпер Беларусь), атакавала дывізію Будзённага. Польскія войскі відавочна саступалі праціўніку ў сіле, але не ў баявым духу. Абодва бакі панеслі цяжкія страты. Вырашальны момант наступiў увечары. Рэшткі разбітай савецкай дывізіі ў паніцы ўцякалі, скончыўшы, як адзначыў праф. Норман Дэвіс: «Відовішча, якога Еўропа ніколі больш не бачыла».
Рэканструкцыя бітвы пад Камаровам у Воліцы Сняціцкай у 2020 г. (фота: Kancelaria Sejmu / Andrzej Hrechorowicz)
У бітве пад Камаровам ваяваў Тадэвуш Бор-Камароўскі, пазней галоўнакамандуючы Арміі Краёвай і Вярхоўны галоўнакамандуючы польскіх узброеных сіл. У ім ён атрымаў цяжкія раны, але не хацеў пакідаць сваіх салдат на полі бою і змагаўся да канца сутычкі.
Крыніца: polskieradio.pl
