Венская бітва была надзвычай важнай падзеяй у гісторыі Еўропы. Яе значэнне можна параўнаць з падзеннем Гранадскага эмірата на Пірэнэйскім паўвостраве і іспанскай Рэканкістай, якая дазволіла выцесніць іслам з Іспаніі. Гісторыя ісламу была адзначана надзвычай хуткай тэрытарыяльнай экспансіяй. За адно стагоддзе з моманту зараджэння рэлігія дасягнула таго, на што хрысціянству спатрэбiлася аж шэсць стагоддзяў.
Падзенне Канстанцінопаля ў 1453 г. азначала, што цяпер іслам можа пачаць сваю экспансію на ўсходнюю частку кантынента. У рэшце рэшт, у канцы XVII стагоддзя, гэта пагражала імперыі Габсбургаў і іх сталіцы. Габсбургі, чамусьці не звяртаючы ўвагі на пагрозу з боку асманаў, апынуліся ў нецікавай сітуацыі. У ліпені 1683 года велізарная армія Асманскай імперыі на чале з вялікім візірам Кара Мустафой апынулася пад сценамі Вены. Так пачалася аблога горада. Аднак дзякуючы польскаму ўмяшанню ўдалося вызваліць Вену, выцесніўшы туркаў і канчаткова спыніўшы далейшае пашырэнне Асманскай імперыі.
Палкаводцы бітвы
А вось і героі тых вераснёўскіх падзей – бітвы, якая змяніла лёс Еўропы.

Кароль Ян III Сабескі, гетман Станіслаў Ян Ябланоўскі і гетман Мікалай Геранім Сяняўскі

Курфюрст Баварыі Максіміліян II Эмануіл і прынц Георг Фрэдэрык фон Вальдэк

Карл V Латарынгскі, герцаг Латарынгіі, і Ян Георг III Саксонскі, курфюрст Саксоніі
Крыніца: eloblog.pl