„Czy serce nie pałało w nas, kiedy rozmawiał z nami w drodze i Pisma nam wyjaśniał?” (Łk 24, 32)
Umiłowani w Chrystusie Panu Bracia i Siostry!
Drodzy Diecezjanie!
Przeżywamy ten szczególny i wyjątkowy czas, gdy Zmartwychwstały Chrystus Pan staje między nami, w naszych rodzinach i wspólnotach, z darem paschalnej radości.
Po raz kolejny uświadamiamy sobie, że po Wielkim Piątku, przychodzi niedzielny poranek ostatecznego zwycięstwa nad śmiercią i mrokami zła.
Zmartwychwstanie Pańskie jest zawsze dla nas zachętą, aby za wzorem uczniów, wyruszyć do Emaus, by spotkać się z Jezusem, którego Słowo rozpala serce, a łamany chleb pozwala poznać Tego, który umarł i zmartwychwstał (por. Łk 24, 13-35).
Moim wielkim pragnieniem jest, aby to najważniejsze święto w Kościele katolickim obudziło naszą uśpioną wiarę i osłabłą miłość do Boga, szczegolnie zaś do Eucharystii oraz do tego, aby „dzień święty święcić”. Musimy sami przeżywać na co dzień radość zmartwychwstania, by następnie nieść tę prawdę światu.
Niech tegoroczne święto zwycięstwa przeżywane w kontekście Roku Modlitwy, który zainicjował Papież Franciszek, stanie się dla nas powrotem do regularnej i częstszej modlitwy, szczególnie w naszych rodzinach i domach.
Niech prawda o Zmartwychwstaniu Chrystusa i wiara w Jego Zmartwychwstanie napełnia nasze serca radością, wdzięcznością, miłością, abyśmy kierując wzrok naszej duszy w stronę pustego grobu mogli – jak pisał św. Augustyn – „płonąć i drżeć jednocześnie”.
A potem – napełnieni Duchem Świętym, tym wspaniałym darem Zmartwychwstałego Pana – idźmy i odważnie głośmy światu, że On żyje, że jest, że kocha i przebacza!
Niech spotkanie ze Zbawicielem przy Stole Eucharystycznym i przy stole w domach rodzinnych, umocni Was, Drodzy Bracia i Siostry, w miłości, jedności i pokoju.
Chrystus Zmartwychwstał, prawdziwie zmartwychwstał – Alleluja!
Aleksander Kaszkiewicz
Biskup Grodzieński
